خُورشید خُردآد

سلام خاله جان! خوبی؟ خوشی؟ چه خبر؟

تعریف کن! آنجا که هستی برایت خوش می گذرد؟

راستی در خواب چهره ی خندانت را دیدم

که خبر از التیام دردهایت می داد

خدا را شکر!

امن یجیب هایمان اثر کرد!

بیشتر از این مزاحمت نمی شوم

به مادربزرگ سلامم را برسان

بگو دلتنگ دیدارش هستم

------------------------------------------------------

خاله جانم در 1 خرداد بعد از سال ها رنج بیماری های متعدد

نهایتا بر اثر نارسایی کبد و سرطان خون دار فانی را وداع گفت

سلام. خوش آمدید. این اولین نوشتاری است که در این وبلاگ منتشر میکنم. اما اولین وبلاگم نیست. از آن موقعی که نوجوان بودم و وارد دنیای وب شدم، برای خودم وبلاگ ساختم. اما هیچکدام ادامه دار نبود و در نیمه راه رهایش میکردم. سرنوشت این وبلاگ را نمیدانم. بعید میدانم مثل آنها به فراموشی سپرده شود. چون اینبار هدفی دارم که تنها با نوشتن به سرانجام میرسد. امیدوارم به مقصود برسد.

برای شروع دوست دارم کمی از وظایفمان صحبت کنم. بنظرتان، ما به عنوان شهروند چه وظایفی داریم؟ قانون از ما چه مطالبه میکند؟ آیا عملکرد نادرست برخی مسئولین که به وظایفشان عمل نمیکنند، باعث می شود مسئولیت ما از روی دشمان برداشته شود؟
در وضعیت فعلی جهان، مردم وظیفه دارند به توصیه پزشکان عمل کنند.
رعایت فاصله گذاری اجتماعی و بهداشت از مهمترین چیزی است که این روزها باید مورد توجه قرار بدهیم. پس لجبازی کودکانه را کنار بگذاریم‌. بهانه نیاوریم. همه دلتنگ خویشان و نزدیکان خود هستند. اما حفظ جان عزیزان مهم تر از آن است. پس به یاری هم این بار سنگین را از روی دوش پزشکان و پرستاران برداریم و در خانه بمانیم و جز در ضرورت بیرون نرویم. نمیدانم چقدر این اوضاع طول بکشد، ولی یاری جمع را می طلبد تا زودتر از شرش خلاص شویم. به امید خداوند بزرگ

پ.ن : قرار نیست در وبلاگم همیشه انقدر رسمی صحبت کنم، هر نوشتار بسته به نوع محتوا تغییر میکند. گاهی خودمانی، گاهی طنز و  

________________________________

من نمیدانستم که درخت انگور هم شکوفه می دهد. این را از بوی خوشی که بهار در حیاطمان می پیچد متوجه شدم.